الماس

الماس (Diamond)

ریشه کلمه الماس ، آداماس (Adamas) کلمه ای یونانی به معنای تسخیر ناپذیر می باشد. الماس از سختی بالایی برخوردار است و به همین سبب به آن لقب فنا ناپذیر داده اند. همچنین به دلیل شدت تلالو و پراکندگی نور که در نتیجه میزان ضریب شکست بالای نور در برلیان بوجود می آید ، از زمان های گذشته ، از آن به عنوان «سلطان نگین های جواهر» یاد شده و در زیورآلات آن را به شکل تراشیده یا نتراشیده استفاده می کردند.
در تورات نیز به الماس اشاره شده است : «بلکه پیشانی تو را مثل الماس از سنگ خارا سخت تر گردانیدم.» الماس مظهر نور سفید عالم گیر است. «الماس مظهری از تمرکز خالص انرژی است که از جنبه الهی برخاسته و سرچشمه می گیرد. برخلاف سایر سنگ ها ، الماس از زغال سنگ به وجود می آید که بر اثر صیقل خوردن ها و تراش های بی نهایت ، درخشش غیر قابل تصوری را به دست آورده است. الماس جواهری است که مظهر بالاترین تغییرات است ، زیرا از زغال سنگ آغاز می کند و به صورت درخشان ترین جواهر ، با ابعاد متعدد در می آید.» (چکرن دایاسرای) بلینی صد سال پس از میلاد اظهار می دارد که الماس با ارزش ترین گوهرهاست ، اما فقط پادشاهان آن را می شناسند. ارزش الماس به خاطر کمیابی و نادر بودن آن نیست ، بلکه به خاطر سختی فوق العاده ، جلای درخشان و پراکنش بالای آن می باشد. هنگامی که نور سفید از الماس می گذرد، پراکنش بالای آن سبب می شود که نور به رنگ های سازنده اش تجزیه گردد. (پراکنش چیزی است که باعث تجزیه نمودن نور به رنگ های طیف در منشور می شود.)

الماس از تک عنصر کربن ساخته شده است و دارای ساده ترین ساختار کریستالی و قوی ترین پیوند اتمی (پیوند کووالانسی) است. سختی الماس به خاطر وجود پیوند قوی بین اتم های کربن آن است. در واقع الماس سخت ترین شی شناخته شده بر روی کره زمین است.
سختی آن 140 برابر کورندوم است. با این حال سختی آن در جهات گوناگون کریستالوگرافی و سطوح مختلف متفاوت بوده و می توان آن را به وسیله گرد یا پودر الماس و یا با الماس دیگر برش داد. در برابر مواد شیمیایی واکنش نشان نمی دهد. تنها اسید سولفوریک کروم دار در حرارت 200 درجه سانتی گراد است که آن را به دی اکسید کربن تبدیل می کند.

میزان ضریب شکست نور در آن 2.451 - 2.407 است. سختی مو  آن 10 و دارای وزن مخصوص 3.55 - 3.47 می باشد. تورق یا کلیواژ  آن کامل است ، شکست دو گانه و  پدیده چند رنگی ندارد. پدیده فلورسانس آن متغیر ، بی رنگ و زرد ، اکثرا آبی ، گاهی قهوه ای و سبز است. همچنین سیستم کریستالی آن  ایزومتریک یا مکعبی است که شامل اشکال اوکتاهدرون (دوازده ضلعی متوازی الاضلاع) ، مکعب و یا دو قلو ها و ترکیب هایی از این اشکال می باشد.

تاریخچه

بشر از دوران باستان الماس را می شناخت. الماس برای نخستین بار در گالکوندا در هندوستان استخراج شد اما منبع اصلی الماس های یافت شده در هندوستان دره ای به نام کریشنا بود. امروزه فقط یک معدن در «پانا» در ایالت مادیاپرادش فعال می باشد. در آن زمان الماس به عنوان سنگی گرانبها مورد نظر بود و از دید خواست مردم در رده سوم پس از یاقوت سرخ و زمرد قرار داشت.

بر اساس تحقیقات جامع به عمل آمده در سال 2001 صورت گرفته ، سن الماس به دوران قبل از کامبرین (Precambrian) یا 3.3 میلیارد سال تا 990 میلیون سال قبل ، مربوط می شود. تنها استثناء در این مورد ، الماس هایی هستند که در جداره نواحی فرورونده (Subduction Zones) در ایالت نیوساوت ویلز در استرالیا یافت شده اند که سنی بالغ بر 300 میلیون سال داشته اند.

تراش دادن الماس به طوری که از دید صنعتی و بازرگانی مناسب باشد در سده های 14 و 15 م. توسعه یافت. برزیل دومین کشور عمده تولید کننده الماس از نیمه اول قرن هجدهم بوده است.  الماس نیز مانند تمام سنگ های گرانبها ، متعلق به مردم ثروتمند بود ، تا این که در نیمه دوم سده نوزدهم سرچشمه های غنی در آفریقای جنوبی کشف شدند و الماس به درون توده های میانی نیز راه پیدا کرد . دگرگونی های صنعتی رونقی فراوان به آن بخشید و برای نخستین بار الماس در گستره ای از جامعه وارد گشت. با این که در سده 19 ، استرالیا سرچشمه ای شناخته شده بود. اما تا سال 1970 به طور کامل از این مکان استفاده نمی شد. تا اینکه در این سال در زمینه طرح ها و ماشین آلات سرمایه گذاری کافی انجام شد. معادن الماس شوروی پیشین در زمره بزرگترین تأمین کننده سنگ های قیمتی در سراسر جهان بوده است. 

آفریقای جنوبی سومین منطقه ای است که در آن معادن عمده الماس یافت شده است.

الماسها به طور معمول در دو منطقه پیدا می شوند: 
در میان ریگ های ته نشین شده بستر رودخانه های کهن که رایج ترین مکان به شمار می رود. در این مکان ، الماس ها از فرسایش سنگ ها و تخته سنگ های مادر به وجود آمده اند. (تا پیش از کشف سرچشمه های جدیدتر در آفریقا تمامی الماس ها از همین مکان ها به دست می آمد.) و در مناطق کیمبرلیتی ؛ در این مناطق الماس ها درون دودکش های آتشفشانیِ خاموش یافت می شوند. اکنون چنین استخراج هایی از رگه هایی در سیبری ، استرالیا و بوتسوانا انجام می شود.

تا سال 1871 میلادی بلورهای الماس همراه با سنگ های رسوبی استخراج می شدند که پس از شستن مواد رسوبی همراه ، الماس در ته ظرف باقی می ماند. در این سال به طور اتفاقی الماس همراه با سنگ مادر ( کیمبرلیت ) در آفریقای جنوبی پیدا شد. سنگ مادر کیمبرلیت نوعی سنگ آتشفشان درونی است به نام پریدوتیت که درصد زیادی کانی الیوین دارد و تجمعی از قطعات گوشه دار یا خرد شده است. بر طبق آمار حدود 10% از سنگ های کیمبرلیت یافت شده در سراسر جهان حاوی بلورهای الماس هستند و کمتر از 1% آنها (یک گرم در تن) الماس از نظر حجمی در خود دارند.

الماس در سنگ کیمبرلیت

از مهم ترین تولید کنندگان الماس کشور نامیبیا می باشد. نخستین بار در سال 1908 میلادی بلورهای الماس در لودریتز کشف شد. از سال 1961 تا 1975 میلادی در این منطقه به کمک دستگاه های مکنده بسیار قوی استخراج الماس از ته دریا نیز انجام می گرفت.

روسیه از چند دهه قبل ، به عنوان دومین تولید کننده بزرگ الماس در جهان به شمار می رود. ذخائر اصلی الماس این کشور که در سال 1949 میلادی در شرق سیبری کشف شد ، عصر جدیدی در استخراج الماس در این کشور را آغاز کرد. البته لازم به ذکر است که فقط یک چهارم الماس استخراج شده از این معادن در جواهر سازی مورد استفاده قرار می گیرند.

در ونزوئلا از اواسط قرن بیستم معدن الماس کشف شده است. بزرگ ترین الماس این معدن 12 قیراط وزن داشته است.
در آمریکای شمالی اولین الماس ، در ایالت جورجیا و سپس کارولینای شمالی یافت شد. الماس بعدها در آمریکا در ایالاتی همچون آرکانزاس، ویومینگ، کلرادو، میشیگان، ویسکانسین و به تازگی در مونتانا یافت شده است.

در رابطه با استخراج الماس می توان گفت که آسان ترین شیوه ، استخراج از زمین زرد است که در سطح زمین قرار دارد. این قسمت از معدن از طریق شستشو به آسانی قابل برداشت است و بلورهای الماس موجود در زمین زرد که وزن مخصوص بیشتری نسبت به سایر کانی ها دارد، به هنگام شستشو ته نشین می شوند. سنگ کمبرلیت پس از استخراج بایستی با احتیاط کامل شکسته و سپس در ظروف مخصوصی با آب شسته می شد تا بلورهای الماس همراه با سایر کانی های سنگین موجود در آن جدا گردند.
در گذشته این کار با دست انجام می شد اما امروزه از تکنولوژی پیشرفته ای برای این کار استفاده می شود ؛ به این ترتیب که با استفاده از دستگاه های مدرن ، مواد خرد شده را از روی صفحه و یا تسمه آغشته به گریس و مواد چسبناک در حال ارتعاش عبور می دهند و  بلورهای الماس برخلاف سایر کانی ها به گریس می چسبند.

لازم به ذکر است که درصد بسیار کمی از الماس های یافت شده قابل تراش دادن و استفاده در جواهر سازی هستند. ارزش الماس با کیفیت جواهر ، بیش از 100 برابر الماس مناسب برای استفاده صنعتی است.

رنگ در الماس

الماس در رنگ های زرد قهوای ، گاهی سبز ، آبی ، قرمز گونه و سیاه و بی رنگ یافت می شود. رنگ در الماس اغلب به نیتروژن موجود و نواقص ساختاری در شبکه کریستالی این کانی مربوط می شود و برخلاف سایر کانی ها ، به فلزات درون آن بستگی ندارد.
در سال 1669 میلادی ژان باتیست تاورنیه الماس 112 قیراطی آبی رنگی را به لوئی چهاردهم  فروخت. از آن زمان الماس های آبی رنگ بسیار محبوبیت یافتند. سه قرن بعد یک برلیان 45 قیراطی که بعد ها Hope نامیده شد و شاید مشهورترین سنگ جواهر جهان باشد (منشاء آن از هندوستان است) توجه همه را به خود جلب کرد. الماس های آبی هیچ گونه ناخالصی نیتروژن در ساختار اتمی خود ندارند. امروزه بسیاری از الماس های طبیعی آبی رنگ از معدن مشهور Premier در آفریقای جنوبی وارد بازار می شوند. در برزیل و اندونزی هم الماس آبی رنگ یافت می شود.

رنگ سبز در الماس های غنی از هیدروژن یافت می شود (مراکز H3 در الماس) این مراکز امواج آبی و بنفش را جذب کرده و موج سبز را عبور می دهند.

نوعی الماس به نام Chameleon ( نوعی آفتاب پرست) وجود دارد که تغییر رنگ می دهد و الماسی غنی از هیدروژن است. تغییر رنگ از رنگ با ثبات تر که سبز خاکستری می باشد به زرد روشن است و این تغییر رنگ هنگامی به وجود می آید که برلیان به مدت یک روز یا بیشتر در الکل مشتعل با حرارت معادل 200-300 درجه سانتی گراد قرار گیرد، در این صورت برلیان برای چندین دقیقه زرد شده و سپس به رنگ سبز خاکستری پایدار خود تبدیل می گردد.
بزرگ ترین الماس Chameleon یک برلیان 32/28 قیراطی به رنگ سبز و با تراش قلب می باشد.
 قرمز و سبز جزء نادرترین رنگ ها می باشند. الماس های قرمز در حال حاضر از معدن Argyle در استرالیا بدست می آید. الماس های به رنگ زرد دارای ارزش کلکسیونری هستند. البته این رنگ فقط درصدی از رنگ را ضامل می شود به اصطلاح ته رنگ است.

الماس مصنوعی
ساخت الماس مصنوعی نخستین بار در سال 1970 میلادی صورت گرفت اما به دلیل این که بلور های ساخته شده حدود 1 قیراط و کمتر بود و همچنین مخارج تهیه آن بسیار زیاد بود استفاده از آن ها در صنعت جواهر سازی رایج نشد. تهیه این گونه الماس ها صرفا جنبه علمی داشته و در حال حاضر در صنعت مورد استفاده نیستند.

برلیان

برلیان از واژه Brilliant به معنای درخشان گرفته شده و نوعی از تراش سنگ می باشد که برای دست یابی به حداکثر درخشندگی ، طراحی و اجرا می شود. تراش الماس اولین بار در قرن 14 میلادی برای جلا و درخشندگی بیشتر انجام شد. از چرخ برش در اواخر قرن پانزدهم برای برش سطوح اولیه و تراش سطوح اضافی استفاده شد.

یکی از راه های تشخیص برلیان از بدلش ، تاباندن اشعه ایکس به آن می باشد. اشعه ایکس از الماس ( بر خلاف شبه برلیان ها ) عبور نمی کند و منعکس می شود.

برلیان های مشهور و تاریخی جهان

برلیان کوه نور (Koh - I - nor) : این الماس در سال 1739 توسط نادرشاه افشار از هند به ایران آورده شد. از نادر شاه افشار در رابطه با این الماس چنین نقل شده است : « اگر به مردی قوی ۵ سنگ داده شود و او یکی را به طرف شمال، دیگری را به طرف جنوب، سومی را به شرق، و چهارمی را به غرب پرتاب کند و سنگ پنچ را به آسمان بیندازد فضائی که بوجود می آید را با طلا و جواهرات پر کند، بهای این گنج عظیم برابر خواهد بود با ارزش کوه نور.» این نادر شاه بود که با دیدن الماس مشهور فریاد برآورد: کوه نور. این الماس ها بعد ها به دست کمپانی هند شرقی افتاد و در اوائل قرن بیستم در تاج ملکه ماری همسر جرج پنجم پادشاه انگلستان قرار گرفت. این برلیان جزء جواهرات سلطنتی انگلستان است ، در تاج ملکه الیزابت و در برج لندن نگهداری می شود. این الماس در ابتدا 186.0625 قیراط وزن داشت که در تراش جدیدی که در سال 1854 بر روی آن خورد، وزنش به 105.602 قیراط رسید.

برلیان دریای نور : زوج الماس معروف کوه نور است و هر دو از کهن ترین جواهرات شناخته شده جهان می باشند. تاریخچه این الماس به اساطیر و افسانه ها می رسد. نقل است که بر دسته شمشیر افراسیاب نصب بوده و رستم آن را در جنگ با تورانیان تصاحب نموده است. در حمله امیر تیمور به غارت رفت و به دست محمدشاه هند رسید. این الماس به همراه زوج دیگرش کوه نور توسط نادر شاه افشار در جنگ با هند به دست آمده و در سال 1739 میلادی به ایران آورده شدند. ظاهرا محمدشاه به هنگام تسلیم به نادر آن را در عمامه خود مخفی نموده که توسط سربازان یافته می شود. دریای نور پس از قتل نادر به نوهٔ او شاهرخ میرزا (آخرین پادشاه افشار) رسید و سپس به دست امیر علم خان خزیمه و بعد به محمد حسن خان قاجار و بعد به لطفعلی خان زند و سر انجام به دست آغا محمدخان قاجار افتاد. ناصرالدین شاه معتقد بود که این جواهر یکی از گوهرهای تاج کورش بزرگ بوده است ، او برای تولیت این گوهر قیمتی منصبی مخصوص قرار داده بود. این جواهر در زمان محمدعلی شاه و هنگام شکست وی از مشروطه خواهان به سفارت روسیه برده شد که توسط مشروطه خواهان برگردانده شده و هم اکنون در موزه بانک مرکزی واقع در خیابان فردوسی تهران نگهداری می شود. دریای نور درشت ترین و زیباترین الماس برلیان در میان گوهرهای سلطنتی ایران و یکی از گوهرهای معروف جهان است. گفته می شود این الماس هزار سال پیش کشف و استخراج شده است. وزنی در حدود ۱۸۲ قیراط دارد ، ولی پیش از تراش بیشتر از این بوده است. این الماس به رنگ صورتی می باشد. این رنگ یکی از استثنایی ترین و کمیاب ترین رنگ ها میان الماس های برلیان شناخته شده جهان است. متاسفانه فتحعلی شاه با کندن عبارت «سلطان صاحبقران فتحعلی شاه قاجار ۱۲۴۴» ، از ارزش آن کاسته است.

برلیان دریای نور

برلیان Redshield : گران قیمت ترین برلیان در جهان ، یک برلیان قرمز رنگ با تراش گلابی ، با وزنی معادل 5/11 قیراط می باشد . این برلیان به کمپانی Moussaieff Jewelers LTD تعلق دارد و برای آن هنوز قیمتی تعیین نشده . این برلیان قرمز، بزرگ ترین برلیان سرخ جهان می باشد و از این رنگ فقط چند قطعه در جهان موجود می باشد.

برلیان سانسی ( Sancy ) : وزن این برلیان 55.23 قیراط می باشد. در سال 1570 میلادی توسط نانسی ( Signeur de Sancy ) سفیر فرانسه در ترکیه خریده شد و آن را به پادشاه فرانسه هنری سوم داد و در سال 1664 به جیمز اول پادشاه انگلستان فروخته شد و در سال 1688 جیمز دوم با آن به پاریس گریخت. این برلیان طی انقلاب فرانسه مفقود شد اما در سال 1906 میلادی توسط خاندان آستور ( Astor ) خریداری شد. ایشان این برلیان را به مدت 72 سال داشت تا ویسونت استور آن را به مبلغ 1 میلیون دلار در سال 1978 به موزه لوور فروخت و در حال حاضر در بخش گالری آپولو قرار دارد.  این برلیان بسیار با ارزش است و نمی‌ توان برای آن قیمتی تعیین کرد.

برلیان آمستردام : این برلیان سیاه رنگ وزنی معادل 33/74 قیراط دارد و از یک سنگ 55/85 قیراطی تراشیده شده که در نوامبر 2001 به مبلغ 352000 دلار به فروش رسیده است.

برلیان درسدن ( Dresden ) : این برلیان 41 قیراطی به احتمال زیاد از هندوستان آمده و اکنون در تالار سبز شهر درسدن نگهداری می شود.

برلیان درسدن

برلیان The millenium Star : این برلیان در رده دومین بزرگترین برلیان با بهترین رنگ و پاکی در جهان می باشد. وزنی معادل 203/04 قیراط دارد و تراش آن گلابی شکل است.

برلیان ویتل باخ ( Wittelbach ) : این برلیان بسیار نادر ، به رنگ آبی متمایل به خاکستری می باشد. قدمت آن به نیمه دوم قرن هفدهم باز می گردد و این امر می تواند واقعیت داشته باشد که اصالت آن هندی می باشد.  این برلیان 35.6 قیراط وزن دارد و جزیی از جهیزیه ماری ترز بوده که فیلیپ پادشاه اسپانیا آن را به وی هدیه کرده بود. صاحب کنونی این الماس حمد ابن خلیفه آل ثانی می‌ باشد.

برلیان هوپ ( Hope ) : الماسی به رنگ آبی متمایل به خاکستری می باشد که این رنگ به دلیل وجود مقادیری بور در ساختار کریستالی این الماس ایجاد می شود. تاریخ اولین برش این الماس مشخص نیست اما تراش نهایی آن توسط هری وینستون در بین سال‌های 1949 تا 1958 داده شده است. این برلیان با وزن 44.50 قیراط در سال 1839 میلادی به وسیله بانکداری در لندن خریداری شد و در حال حاضر در موزه اسمیتسونین در ایالات متحده نگهداری می شود.

برلیان هوپ

برلیان اورلف ( The Orloff ) : این الماس 300 قیراطی که در ابتدا در جای چشم یکی از خدایان هندوها در درون معبد Sriangar قرار داشت در سال های 1700 م. توسط یک سرباز فراری فرانسوی دزدیده شد و آن را به یک کاپیتان انگلیسی کشتی به مبلغ 2000 پوند فروخت. پس از مدت ها این الماس به آمستردام رسید و کنت گریگوری اورلف روسی که یکی از عشاق امپراطریس کاترین بود آن را به مبلغ 90000 پوند خرید و به کاترین پیشکش نمود. 

برلیان کولینان 1 ( Cullinan 1 ) : به یاد مدیر عامل معدن کیمبرلی ( Sir Thomas Cullinan ) ، کولینان نام گذاری شده است. 530.20 قیراط وزن دارد و در سال 1908 میلادی به ادوارد هفتم پادشاه انگلستان تقدیم شد که از آن زمان تا کنون در برج لندن از آن نگهداری می شود. به این برلیان بزرگ جهان «ستاره آفریقا» نیز می گویند.

برلیان کولینان ۴ (Cullinan IV ) : این برلیان 63.60 قیراطی یکی از 105 الماس بریده شده از بزرگ ترین قطعه الماس کشف شده در جهان می باشد. در گذشته بر تاج ملکه ماری قرار داشت و در حال حاضر در برج لندن نگهداری می شود.

برلیان کولینان 3 و 4

برلیان جوبیلی طلائی ( The Golden jubilee ) : این برلیان 545/67 قیراط وزن دارد و با تراش متکایی (Cushion cut) بزرگ ترین سنگ تراشیده شده جهان است، به رنگ زرد – قهوه ای می باشد.

برلیان ناساک (Nassak ) : این برلیان که در معبد شیوا ( Temple of shiva ) نگه داری می شد ، در سال 1818 میلادی توسط انگلیسی ها به سرقت رفت. تا سال 1930 میلادی یکی از 24 الماس بزرگ جهان بود تا این که در سال 1940 میلادی Harry Winston جواهر فروش معروف آن را خرید و در پاریس مجددا تراشیده شد. این برلیان که در ابتدا وزنی معادل 90 قیراط داشت بعد از تراش وزن آن به 43/38 رسید و سرانجام در سال 1970 در یک حراجی ، به شخصی به نام Edward hand در آمریکا فروخته شد

برلیان تیفانی ( Tiffany ) : در سال 1878میلادی در معدن کیمبرلی (Kimberly mine) آفریقای جنوبی کشف شده که محل کشف آن نیز همان بزرگترین حفره ایجاد شده توسط بشر می باشد. این الماس در همان سال توسط جواهر فروشی تیفانی ( Tiffany ) در نیویورک به مبلغ 18000 دلار خریداری و سپس در پاریس تراشیده شد. در حال حاضر این برلیان 128/54 قیراطی با نام پرنده ای روی سنگ (Bird on a rock) نماد جواهر فروشی مشهور تیفانی در نیویورک می باشد.

برلیان تیفانی

برلیان ریجنت ( The Regent) : این الماس 410 قیراطی در سال 1701 در هندوستان پیدا و به Thomas Pitt فروخته شد ، وی آن را به انگلستان فرستاد تا تراشیده و جلا داده شود.این الماس را با فرم تراش متکایی (Cushion Cut) تراشیدند که وزن آن با این تراش به 140 قیراط رسید. در سال 1717 به دوک اورلئان، حکمران فرانسه فروخته شد و نام آن بدین سبب (RegentL) می باشد. از این برلیان در تاج پادشاهی لوئی پانزدهم، همچنین به عنوان جواهر تزئینی موهای ملکه ماری و نیز زینت کلاه ملکه ماری آنتوانت استفاده شده است. پس از انقلاب فرانسه نیز این برلیان در دسته شمشیر ناپلئون بناپارت قرار گرفت. امروزه این برلیان جزو جواهرات سلطنتی فرانسه در موزه لوور می باشد.

برلیان شاه (Shah) : این الماس با وزن 88/70 قیراط ، در سال 1450 میلادی در معدن گالکوندای هندوستان یافت شد. دارای سه سطح حکاکی شده است بر روی آن که اسامی سلاطین صاحب آن (اکبر شاه، نسیم شاه و فتحعلی شاه) نوشته شده است. الماس شاه در سال 1928 میلادی از طرف فتحعلی شاه به عنوان خون بهای گریبایدوف (سفیر صاحب اختیار روسیه تزاری در ایران) به تزار نیکلای اول هدیه شد. این برلیان در حال حاضر در کاخ کرملین نگهداری می شود.

برلیان آگرا (Agra) : اولین امپراطور مغول (Babur (1530-1483 پس از پیروزی در جنگ بر علیه مهارجه Gwailor الماس آگرا را بدست آورد. این سنگ بعدها به هندوستان برگردانده شد. در سال 1905 م. توسط GIA به عنوان برلیان صورتی روشن طبیعی با شفافیت VS2 و وزن 32/34 قیراط در حراج به مبلغ 6/9 میلیون دلار به فروش رسید.

برلیان سنته ناری (The centenary) : این برلیان با بهترین رنگ و درجه پاکی بزرگترین برلیان جهان است. وزن آن ابتدا 599/10 قیراط بود در حال حاضر وزنی معادل 273/85 قیراط دارد و به شکل قلب تراش داده شده است که این تراش سه سال به طول انجامید. این برلیان زیبا از سال 1991 در موزه برج لندن نگهداری می شود.

برلیان سنته ناری

برلیان اکسلسیور ( The Excelsior) : تا قبل از کشف کولینان ، اکسلسیور بزرگترین الماس کشف شده در جهان بود. این الماس 971/75 قیراطی ته رنگی آبی – سفید داشت. اکسلسیور که بزرگترین برلیان تراشیده شده از این الماس است توسط جواهرفروش مشهور Robert Mouawad خریداری شد.

برلیان فلورنتین (Florentine) : این برلیان که 137/27 قیراط وزن داشته ، در قرن هجدهم نیز در تاج سلسله هابسبورگ دیده شد ، اما از جنگ جهانی اول تاکنون مفقود می باشد.

برلیان الیزابت تیلور- ریچارد برتون : این الماس ، در سال 1996، به وزن 241 قیراط از معدن پریمیر (Premier Mine) استخراج گردید. این الماس به فرم گلابی شکل (pear) تراش داده شد و وزن آن به 69/42 قیراط درآمد. این برلیان در ابتدا به نام برلیان کارتیه ( Cartier ) شهرت داشت. ریچارد برتون این برلیان را برای الیزابت تیلور خریداری نمود و نام آن به برلیان تیلور- برتون تغییر یافت. در سال 1978 تیلور این برلیان را فروخت تا با پول آن بیمارستانی در بوتسوانا بنا کند. مالک فعلی این برلیان Robert Mouawad است.

برلیان Heart of Eternity : یکی از نفیس ترین برلیان های جهان می باشد که قبلا به گروه De Beers تعلق داشته است. این الماس 27 قیراط وزن دارد و ارزش آن بالغ بر 16 میلیون دلار می باشد.

گوشواره های برلیان متعلق به ماری آنتوانت ملکه فرانسه - به وزن تقریبی 50 قیراط

تحقیق و گردآوری :

گروه کارشناسی ایران آنتیک

www.iranantiq.com

منابع

• کتاب Legendary Gems or Gems That Made History / نوشته اریک برتون
• کتاب Hope: Adventures of a Diamond / نوشته ماریان فالر
• کتاب The Book of Diamonds: Their History and Romance from Ancient India to Modern / نوشته جان دیکنسون
• فرهنگ جامع جواهر شناسی ؛ جهان جواهرات / دکتر داریوش ادیب / انتشارات پازینه
• گوهر های شگفت انگیز جهان / دکتر داریوش ادیب / انتشارات پازینه
• گویا اما سر به مهر ( الماس دریای نور ) /مجله پیام بانک / دی 1388 /شماره 494