قیچی

در گذشته به قیچی «مقراض» نیز گفته می شد ؛ چنانچه حافظ در یکی از غزل هایش چنین آورده است :

رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد    همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

قیچی به سبب نوع کاربرد آن در ابعاد و اندازه و اشکال گوناگون ساخته می شود مانند قیچی مخصوص باغبانی ، قیچی سلمانی ،  قیچی جراحی ، قیچی ورق بر، قیچی پشم زنی و قیچی پارچه بر ، قیچی های مخصوص پیراستن ناخن و انواع دیگر.

تاریخچه

اولین قیچی در بین النهرین کشف شد که قدمتی حدود 3000 تا 4000 سال دارد اما به احتمال خیلی زیاد ، قیچی حدود 1500 سال قبل از میلاد ، در مصر اختراع شده است.

قیچی های اولیه ، نوعی قیچی فنری با دو تیغه برنزی بودند که با یک دستگیره نازک و منحنی به هم متصل می شدند. قیچی های فنری تا قرن شانزدهم میلادی در اروپا مورد استفاده قرار می گرفتند. در طول قرون وسطی و رنسانس قیچی ها به شکل دیگری ساخته شد ؛ به این صورت که یک نوار از آهن یا فولاد را حرارت داده ، انتهای دو طرف آن را صاف و به صورت تیغه در می آوردند ، سپس مرکز آن را حرارت داده و خم می کردند تا دو تیغه به هم برسد.

قیچی ، 800 - 618 میلادی ، اوایل تا اواسط سلسله تانگ ، چین

کمپانی ویلیام ویتلی و پسران در سال1760 میلادی توانست اولین بار قیچی هایی به شکل امروزی را تولید کند. این قیچی ها به تعداد محدودی تولید می شد تا اینکه در سال 1761 میلادی شخصی به نام «رابرت هینشلیف» توانست با ریخته گری فولاد به تولید عمده قیچی بپردازد. این قیچی ها محکم تر، بادوام تر و براق تر از سایر قیچی ها بود.

رفته رفته تزئیناتی به قیچی اضافه شد. دسته های آن اگر دسته فلزی بود در اشکال و طرح های مختلف و اگر دسته چوبی بود بر روی آن منبت کاری انجام می شد ؛ به این ترتیب قیچی ها علاوه بر این که وسیله ای کاربردی باشند ، جزو وسایل زیبای هر خانه نیز به حساب آمدند. 

قیچی ، طلا کاری شده ، مربوط به قرن 18 و 19 میلادی ، ترکیه ، محل نگهداری : موزه متروپولیتن

تحقیق و گردآوری :

گروه کارشناسی ایران آنتیک

www.iranantiq.com

منبع

ايران آنتيک / www.iranantiq.com