ساکسوفون
درباره ساکسوفون
«ساکسیفون» یکی از سازهای بادی تک زبانه ایست که جنس اصلی آن برنز است و اغلب بر روی آن ورقه ای از نقره کشیده شده است. از ساز های خانواده کلارینت است و همچون آن ، سوراخ‌هایی دارد که نوازنده از طریق مکانیزم کلیدی آنها را می بندد. به این ترتیب که هنگامی که نوازنده کلیدی را فشار می‌دهد یا رها می‌کند ، به ترتیب صفحه ای روی سوراخ ها قرار گرفته و یا از روی سوراخ ها برداشته می شود. انتهای پایین ساز رو به بالا خم شده و دهانه انتهای آن همانند شیپور گشاد است.
این ساز در دهه 1840 میلادی ، توسط «آدولف ساکس» سازنده آلت موسیقی ، فلوت زن و کلارینت زن اهل بلژیک اختراع شد. (نام این ساز نیز از روی اسم سازنده آن گرفته شده است) او با ایجاد تغییراتی بر روی کلیدهای کلارینت باس و بهبود بخشیدن به آکوستیک و گسترش محدوده صدای پایین را گسترده تر کرد. به این ترتیب می توان گفت که ساکسیفون از روی ساز کلارینت ساخته شده است.
ساکس توانست گروه سازهای ساکسیفون را در تاریخ 28 ژوئن سال 1846 میلادی به ثبت رساند.
ساکسیفون از جنس برنج ، پاریس ، 1855 میلادی ، محل نگهداری : موزه متروپولیتن
این ساز در اندازه های مختلف و با نام هایی که به میدان صدا و بخش آن ها مربوط است نامیده می شوند مانند :
ساكسيفون باريتون : اولين و بزرگترين عضو اين خانواده است. در گذشته اين ساز فقط در اركستر های نظامی متداول بود اما امروز در گروه های جاز نیز به کار برده می شود.
ساكسيفون آلتو : از مشهورترين ساكسيفون هاست كه به دلیل وسعت و نرمی صدایش ، در موزيک پاپ و گروه های بزرگ موسيقی و همچنین در موسيقی جاز به عنوان يک ساز سولو بسیار پرطرفدار است.
تنور ساكسيفون : سازی اركستری است كه در گروه های مختلف كاربرد دارد. اين ساز شامل يک دهنی تک زبانه ایست كه به لوله فلزی پهن و مخروطی شكلی وصل شده است.
ساكسيفون سوپرانو : اين ساكسيفون بر خلاف سایر ساکسیفون ها هيچ انحنايی در ساختارش ندارد و به شكل قيفی مستقيم است تا بتواند زير ترين نت ها را اجرا كند.
ساکسیفون باریتون
ساکسیفون آلتو
مجموعه ساز هایی که برای گروه های نظامی طراحی شدند در گام سی بمل و می بمل قرار می گرفتند که جزو محبوب ترین ساز های این گروه قرار گرفتند و بیشتر ساز هایی که امروز می بینیم از این مجموعه می باشند. ساکسیفون هایی در گام فا و دو نیز برای ارکسترال به کار گرفته شدند ولی ساکسیفون های می بمل و سی بمل جای آن ها را گرفتند.
ساکسیفون در موسیقی کلاسیک (مانند گروه های موسیقی کنسرت ، اجراهای سولو و گاهی اوقات ارکسترها) ، گروه های موسیقی نظامی ، گروه های موسیقی مارش و همچنین در سبک جازو راک اند رول مورد استفاده قرار می گیرد.
در قرن بیستم ، همگام با موسیقی جاز و بلوز ، ساکسوفون نیز نقشی پررنگ پیدا کرد. بیشتر طرفداران آن سیاهپوستان پر نفس بودند که نامشان در تاریخ نوازندگان ساکسیفون جاودانه است ؛ مانند لویی آرمسترانگ و چارلی پارکر.
چارلی پارکر نوازنده ساکسیفون
تحقیق و گردآوری :
گروه کارشناسی ایران آنتیک
www.iranantiq.com
منابع
- سازشناسی / پرویز منصوری / انتشارات زوار / بهار 1393 / چاپ نهم
ارسال نظر