سینی
سینی
به سینی در زبان انگلیسی «Tray» گفته می شود که این واژه از «trēg یا trīg » در زبان انگلیسی میانه[1] به معنی « تخته مسطح با لبه کم » گرفته شده است.
سینی ظرفیست تخت و کم عمق که از چوب ، فلز و یا ترکیبی از هر دو ساخته شده و برای حمل مواد غذایی و نوشیدنی مورد استفاده قرار می گیرد.
از دوران باستان استفاده از سینی رایج بوده است. سینی های پایه دار نمونه تکامل یافته سینی ها هستند که از اواسط قرن هفدهم در انگلستان مورد استفاده قرار گرفتند ، دسته ندارند و معمولا از نقره ساخته می شدند.
این سینی ها مورد استفاده خانواده های سلطنتی قرار می گرفت. گذاشتن غذا در این سینی ها بیانگر این بود که غذا توسط پیش خدمت تست شده و عاری از سم می باشد.
در طول قرن هجدهم سینی ها عموما بیضی شکل بودند و با قالب ریخته گری دورتا دور آن را برآمده می کردند. از این برآمدگی به عنوان دسته نیز استفاده می شد.
در طول قرن نوزدهم بود که دسته به سینی های بزرگ اضافه گشت تا برای حمل نوشیدنی راحت تر مورد استفاده قرار گیرد.
از زمان های بسیار گذشته در ایران نیز سینی مورد استفاده قرار می گرفت. به سینی های بزرگ با شعاع بیش از 30 سانتی متر، «مجمع» گفته می شود. مجمع به معنای محل اجتماع و گرد آمدن می باشد. در گذشته مجمع از مس ساخته می شد ولی امروزه بیشتر از آلیاژهای چدن و استیل ساخته می شود.
در گذشته مجمع ها کاربردهای فراوانی داشتند از جمله برای سِرو کردن برنج ؛ بدین شکل که جلوی مهمانان ، یک مجمع برنج می گذاشتند و میهمانان بدون قاشق و چنگال و با دست شروع به خوردن غذا می کردند. در تشریفات عروسی نیز ، جهیزیه عروس را در مجمع قرار داده و می بردند.
همچنین از آن به عنوان سرپوش بر دهانه ی خمره ها استفاده می کردند تا از نفوذ گرد و خاک، آلودگی و ورود حیوانات به آن جلوگیری کنند.
سینی یا مجمع قلمکاری شده برنجی مربوط به دوره قاجار ، آنتیک
پانویس
1. زبان انگلیسی میانه : زبان انگلیسی بین حدود 1100 تا 1500 میلادی
تحقیق و گردآوری :
گروه کارشناسی ایران آنتیک
www.iranantiq.com
منبع
ايران آنتيک / www.iranantiq.com