سبد خرید شما خالی است
چراغ زنبوری
چراغ زنبوری
چراغ زنبوری (چراغ توری)
در زبان انگلیسی به آن «پتروماکس / Petromax» گفته می شود و در سال 1916 توسط شخصی به نام «ماکس گرتز» اختراع شد. نام پتروماکس از پترو به معنی نفت و ماکس که نام کوچک این مخترع می باشد مشتق شده است.
برای روشن کردن چراغ ، توری با بخار الکل گرم شده ، سپس توسط تلمبه دستی که از اجزای مهم این چراغ است ، نفت درون مخزن سربسته فشرده شده ، تحت فشار و توام با گاز به روی توری بسته شده به خروجی پاشيده و با کبريت روشن می شد. ماده اوليه ساخت توری های مخصوص اين چراغ ها «توريم» بود. توريم خاصيت پرتوزايی داشته و نقطه ذوب بالای آن باعث محصور شدن گاز و جلوگیری از پخش آن می شود. توری چراغ زنبوری پس از استفاده به ماده سفید رنگی تبدیل می شود كه حاوی ماده رادیواكتیو و خطرناک اكسید توریم است. استفاده از این عنصر در چراغ های زنبوری از سال 1885 ميلادی توسط يک دانشمند اتريشی به نام «ارفون ولز باخ» پايه گذاری شد.
این چراغ وسيله روشنایی نیمه مدرنی بود كه از غرب به ايران وارد شد و ساختاری كاملا غير ايرانى داشته و لازم به ذکر است که این چراغ ها را نمی توان چراغی هنرى و تزيينى به حساب آورد، چرا كه ساختار فنى و مكانيكى آنها بسیار پيچيده است و صرفا براى توليد نور از آنها استفاده شده است.
چراغ زنبوری آنتیک
تحقیق و گردآوری :
گروه کارشناسی ایران آنتیک
www.iranantiq.com
منابع
- روزنامه ایران / شماره 5647 / 93.2.27