ونزوئلا

معرفی کوتاه

کشور ونزوئلا با نام رسمی «جمهوری بولیواری ونزوئلا» در شمال آمریکای جنوبی واقع شده است. این کشور به ۲۳ ایالت (estados) ، یک پایتخت به نام کاراکاس ، سرزمین‌های فدرال تحت‌الحمایه و منطقه مورد مناقشه گیانانزوئلا تقسیم شده و زبان رسمی آن اسپانیایی می باشد؛ البته زبان های بومی نیز در این کشور رایج است.
این کشور از یک بخش قاره ای و چند جزیره کوچک در آب های دریای کارائیب تشکیل شده و از لحاظ گیاهی و جانوری بسیار متنوع است.

ونزوئلا در زبان لاتین به معنای «ونیز کوچک» است؛ این نام به زمانی که اسپانیایی ها به این سرزمین پا گذاشتند باز می گردد. ساکنان بومی منطقه خانه های خود را بر روی آب ساخته بودند. «آمریگو وسپوچی» کاشف و نقشه نگار ایتالیایی که برای دولت اسپانیا کار می کرد با دیدن این مناظر شهر ونیز ایتالیا در ذهنش زنده شد و نام «ونیسیلا» را به این منطقه داد که بعدها پس از تغییراتی به ونزوئلا تبدیل شد. برخی مورخان بر این باورند که پسوند اسپانیایی (zuela-) دارای بار منفی و تحقیرآمیز است و معنای «ونیز درجه دوم» را القا می کند.

ونزوئلا در سال 1522 م. تحت استعمار اسپانیا قرار گرفت. بیشتر بومیان بعد از مهاجرت اروپاییان به ویژه اسپانیایی ها به این منطقه یا از بین رفتند، یا با ازدواج با مهاجرین فرهنگشان در فرهنگ اروپایی ها و اسپانیایی‌ ها ادغام شد. به همین سبب ، مردم شناسان ساکنان کنونیِ ونزوئلا را مردمانی دورگه می دانند.

بعد از گذشت سالیان طولانی در تاریخ ۵ ژوئیه ۱۸۱۱ م. ، پس از چند شورش نافرجام، ونزوئلا تحت رهبری فرنسیسکو دی می راندا ، اعلام استقلال کرد. با این حال، حکومت و تسلط کامل بر منطقه توسط داخلی ها، پس از پیروزی سیمون بولیوار آزادی بخش در «جنگ کارابوبو» در ۲۴ ژوئن ۱۸۲۱ م. و همچنین بعد از پیروزی خوزه پرودنسیو پادیلا در «جنگ دریایی دریاچه ماراکایبو» در ۲۴ ژولای ۱۸۲۳ م. به دست آمد.

سیمون بولیوار

پس از جنگ استقلال، ونزوئلا به همراه کلمبیا و اکوادور تبدیل به بخشی از گران کلمبیا شدند و «خوزه آنتونیو پائز» اولین رئیس جمهور ونزوئلا شد. تصویر پائز بر روی سکه 10 رئال این کشور ضرب شده است.

تصویر «خوزه آنتونیو پائز» بر روی سکه ونزوئلا

در تاریخ ونزوئلا به خصوص در سال های زیادی از قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم بی ثباتی سیاسی، درگیری های سیاسی و حاکمیت دیکتاتوری دیده می شود. مبارزات دموکراتیک سرانجام در سال ۱۹۵۸ م. باعث شد تا نیروهای نظامی از مداخله مستقیم در سیاست ملی خودداری کنند و از آن سال تا کنون، این کشور به طور مدام از حاکمیت دموکراتیک غیرنظامی برخوردار بوده است.

هوگو چاوز که رئیس‌جمهور قبلی ونزوئلا بود، به عنوان بنیانگذار جنبش جمهوری پنجم و رهبر «انقلاب بولیواری» نیز شناخته می شود.
«انقلاب بولیواری» جنبش چپ اجتماعی و فرایندی سیاسی در ونزوئلا بود به افتخار «سیمون بولیوار» چنین نام گذاری شده است. به اعتقاد چاوز و حامیانش انقلاب بولیواری در پی ساختن یک جنبش توده‌ ای برای دموکراسی مردمی، استقلال اقتصادی، توزیع عادلانه درآمدها و پایان دادن به فساد سیاسی شکل گرفته شده است. بر روی بسیاری از سکه های این کشور نام این انقلاب به چشم میخورد.

نام انقلاب بولیواری بر روی سکه ونزوئلا

پرچم

پرچم ونزوئلا دارای سه نوار افقی زرد و آبی و قرمز با نشان ملی ونزوئلا در گوشه چپ و هشت ستاره سفید در وسط آن می باشد. این پرچم برای اولین بار در ۱۲ مارس ۲۰۰۶ م. به رسمیت شناخته شد.
لازم به ذکر است که این پرچم در ابتدا بدون ستاره بود تا این که در نیمه اول قرن نوزدهم، هفت ستاره به نشانه هفت امضا کننده اعلامیه استقلال ونزوئلا، که استان‌های کاراکاس، کومونا، بارسلونا، باریناس، مارگاریتا، مریدا و ترجی جیو بودند، به پرچم اضافه شد. پس از فتح برخی نواحی گویان، «سیمون بولیوار» دستور داد تا هشتمین ستاره به پرچم اضافه شود.

• زرد : نشان دهنده ثروت کشور، منابع طبیعی، طلا، حاکمیت، هماهنگی، عدالت، کشاورزی و همچنین خورشید و منبع نور است.
•  آبی : نشانی از آسمان، دریاها و رودخانه های ونزوئلا می باشد.
• سرخ : به نشانه خون ریخته شده سربازان در راه آزادی ونزوئلاست.

نشان ملی

طرح این نشان، ترکیبی از پرچم، سپر و سرود ملی است که در ۱۷ فوریه ۱۹۵۴ میلادی توسط فرماندار نظامی ونزوئلا، مارکوس پرز خیمنزبه تصویب رسید. سپر به سه قسمت با زمینه های همرنگ پرچم ملی کشور تقسیم شده، در سمت چپ بالا و در زمینه ای قرمز رنگ، خوشه گندم به نشان  اتحاد ۲۰ ایالت جمهوری موجود در آن زمان و ثروت ملی و در بخش سمت راست بالا، در زمینه زرد، سلاح هایی (شامل شمشیر، تیرکمان و نیزه) و دو پرچم ملی با شاخه ای از برگ بوئیان، به عنوان نماد تریومف و پیروزی در جنگ، دیده می شوند. پایین سپر نیز در زمینه آبی پررنگ، یک اسب وحشی سفید و آزاد (به احتمال قوی نشانگر اسب سفید رنگ سیمون بولیوار) به نشانه استقلال و آزادی کشور طراحی شده است.
در بالای سپر دو شاخ نعمت قرار دارند که سرشار از محصولات طبیعی و بومی کشور ونزوئلا هستند. دو طرف سپر، شاخه زیتون و نخل است که در زیر نماد به هم گره می خورند و درون نواری از پرچم سه رنگ ونزوئلا قرار می گیرند. بر روی نوار پرچم عبارات زیر نوشته شده است :

• 20 de Febrero de 1859 (۲۰ فوریه ۱۸۵۹)
• 19 de Abril de 1810 (۱۹ آوریل ۱۸۱۰)
• Independencia (آزادی)    
• Federación (فدراسیون)
• República Bolivariana de Venezuela (جمهوری بولیواری ونزوئلا)

واحد پول

بولیوار ونزوئلا با علامت اختصاری .Bs.F یا .Bs و کد ایزوی VEF، یکای پول رایج کشور ونزوئلا می باشد. هر یک بولیوار برابر با صد سنتیمو می باشد.

نشان ضرابخانه

• پاریس با نشان A
• پاریس با نشان خصوصی (a)
• آلتنا با نشان (aa)
• برلین با نشان (b)
• بروکسل با نشان (bb)
• کانادا با نشان (cc)
• کاراکاس با نشان (c)
• دنوِر با نشان (d)
• هیتون با نشان (H, Heaton)
• لندن با نشان (l)
• مادرید با نشان (m)
• مکزیک با نشان (mm)
• اونتاریو با نشان (o)
• فیلادلفیا با نشان (p)
• سانفرانسیسکو با نشان (s)
• شورته با نشان (sc)
• وردل با نشان (w)
• ماراکای : از سال 2000 میلادی به بعد