نئو رئالیسم

گروه تولید محتوا

سبک ها و مکاتب هنری

ارسال نظر

نئو رئالیسم (New Realism) : واقع گرایی نو

به جریان هنری ای گفته می شود که در سال 1955 م. تقریبا به طور همزمان در آمریکا و اروپا با مرکزیت فرانسه شکل گرفت و واکنش فراگیری در مقابل اکسپرسیونیسم انتزاعی بود ؛ زیرا در اکسپرسیونیسم انتزاعی اصول واقع گرایی دیده نمی شد و اغلب مردم در ادراک آن دچار مشکل می شدند ؛ به همین سبب هنرمندان در صدد آن بر آمدند که ارتباط بین هنر و زندگی را دوباره برقرار سازند. آن ها با به کارگیری تصاویر واقع گرایانه روزمره ماخوذ از رسانه های جمعی و نیز کاربرد اشیا واقعی معمولا کالاهای روزمره مصرف کننده به صورت کلاژ یا به صورت الصاق بر روی تابلوی نقاشی توانستند به هدف خود نایل شوند و فرم های فیگوراتیو طبیعت گرایانه که ملهم از روح تازه عینیت گرایی بود احیا کنند. در واقع کلاژ و مونتاژ دو کلید اساسی در این جنبش هنری محسوب می شود که در آمریکا به دوره « نقاشی تلفیقی » و در فرانسه با عنوان « جفت و جور کاری » بیان می شد. می توان چنین گفت که این جنبش هنری توانست جای اکسپرسیونیسم انتزاعی را بگیرد.

از نئورئالیسم به عنوان مترادفی برای سوپر رئالیسم هم استفاده می شد.

آثار «پرلشتین» نمونه ای از آثار واقع گرایی نو می باشد. آثار «راشنبرگ» و «جونز» از کالاهای تولید شده و کهنه تهیه می شد ، «کلاین» در آن زمان مشغول درک نقاشی آبی و ضمیمه های سطوح آبی تک رنگ شده بود. «دنیل اسپوئری» باقیمانده یک صبحانه را روی میزی چسبانده و با رزین شفاف روی آن را پوشاند و همانند یک اثر هنری به نمایش گذارد. بدین ترتیب دنیای بصری بی مانندی به وجود آمد که ببیندگان اثر توانستند با آن ارتباط برقرار کنند و این امر تشویقی شد برای هنرمندان که مراحل منطقی بعدی را طی کنند.

این جنبش که در سال های 60-1955 میلادی ادامه یافت ، زمینه را به سوی هنر پاپ در آمریکا سوق داد.

اثری از رابرت راشنبرگ در سبک نئو رئالیسم