پرگار

پرگار

از پرگار برای ترسیم دایره ، قوس ، تقسیم خط استفاده می کنند. این وسیله از دو بازوی منتهی به دو میله‌ تیز تشکیل شده است. انتهای این بازوها به وسیله‌ لوله باز یا زبانه ای به همدیگر متصل است. برای باز کردن بازو های پرگار به میزان مورد نظر ، یک قطعه فلز مدرج و قوسی شکل به یکی از بازو ها وصل شده که در قسمت وسط ، شکافی طولی دارد و پیچی که به بازوی دیگر وصل است از میان آن می گذرد. هنگامی که بخواهیم دهانه‌ پرگار ، یعنی فاصله‌ بین دو بازو را به اندازه ای که باز شده ثابت نگه داریم ، پیچ را محکم می کنیم تا فلز قوسی شکل را نگه دارد.

نوع دیگری از پرگار که ساده و بدون درجه بندی و فاقد قطعه فلز قوسی و پیچ است، «گونیای میله ای» نامیده می شود و از آن برای ترسیم قوس‌های بزرگ استفاده می کنند. این پرگار از یک میله‌ فلزی یا چوبی و دو کشوی متحرک تشکیل شده است. قسمت پایین کشوها منتهی به دو میله‌ تیز و قسمت بالای آن ها مجهز به دو پیچ است که با شل و سفت کردن آن ها ، بر روی میله‌ وسط حرکت نموده یا ثابت می شوند. در این نوع پرگارها و سایر کارهای مشابه برای اندازه گیری شعاع ، قوس یا دایره ، باید فاصله‌ میان زبانه ‌ها با خط کش دقيقا اندازه گیری و سپس پیچ‌های بالایی محکم شود.