اپ آرت

اپ آرت (Op art) : هنر دیدگانی

اپ آرت کلمه اختصار یافته « اپتیکال آرت / Optical art » به معنای هنر دیدگانی است و از نظر لفظی شبیه پاپ آرت می باشد ، اما نباید این دو را با هم اشتباه گرفت. اپ آرت نوعی انتزاع گرایی مبتنی بر سامان دهی اشکال دو بعدی و سه بعدی است که با به کارگیری برخی پدیده های خاص بصری جلوه ای از ارتعاش ، لرزش یا تحرک بصری را در تابلو ایجاد می کند.
در این هنر ، تحریک شبکیه مهم ترین و البته تنها وسیله ارتباط است و هدف از آن ایجاد واکنش های بصری فیزیولوژیک در تماشاگر می باشد.
آنچه که بیننده در مواجهه با چنین اثری دریافت می کرد ، یا متکی بر واکنش های روان شناسانه در حرکت نگاه و فرآیند دیدن بود و یا صرفا اشیایی که در ساختمان خود عنصر حرکت را تداعی می کردند. تضاد رنگ مایه ها ، توهم حرکت را پدید آورده و از این طریق کیفیتی بصری با آمیزش دو عنصر تضاد و حرکت حاصل می آمد.
واکنش های بصری و عنصر حرکت در اپ آرت ریشه در تاریخ مدرنیسم داشتند . این سبک از سویی با سبک کنستراکتیویسم روسی و از سویی دیگر با جنبش باهاوس مرتبط بود.

اصطلاح اپ آرت در سال 1965 میلادی هنگام نمایشگاه «چشم واکنش گر / The Responsive Eye » در موزه هنرهای معاصر نیویورک فراگیر و رایج شد.
از پیشروان این سبک ملویچ ، موندریان و هنرمندان آفرینش انتزاعی و همچنین هنرمندان میدان رنگ و نقاشان تک رنگ نیز شامل می شدند. اما پرچمدار نقاشی در این سبک ویکتور وازارلی نقاش مجاری الاصل است. او شیوه نقاشی خود را به آثاری که از سطوح مجزا تشکیل شده بودند و همچنین پرده ها و اشیای سه بعدی مرتبط می ساخت. ایستایی آثار او اساسا بر نیروی جنبشی حاصل از کارکرد نور و همچنین پدیده های شناخته شده بصری  مانند تمایل چشم به حفظ تصاویر اشیا پس از دیدن آن ها اتکا دارد. او همچنین از خطاهای بصری همچون تضاد خیره کننده سیاه و سفید در تابلوی ماورای کهکشان و همچنین مجاورت رنگ مایه های خاص در کنار یکدیگر استفده می کرد. او در سن 57 سالگی در سال 1965 م. در نمایشگاه مومنت پاریس شرکت کرد و توانست 51 هنرمند را از 12 کشور دعوت به همکاری کند.

ماورا کهکشان ، ویکتور وازارلی ، رنگ روغن روی بوم ، 147 × 159 سانتی متر ، 1959 میلادی ، محل نگهداری : گالری انیس رنه در پاریس

از دیگر هنرمندان بنام این سبک بریجیت رایلی می باشد. آثار او در صدد ارائه نیروهای طبیعی همچون سیل و آب بدون تاکید بر منظره سازی و محوطه سازی طبیعی هستند. او در ابتدا به تولید آثاری به رنگ های سیا ه و سفید ، سپس خاکستری و بعد از آن کارهای رنگی پرداخت. سپس به رنگ های درخشان و پر تلالو علاقمند شده و آخرین کار های خود را بااین تحول در رنگ پردازی ادامه داد.
از هنرمندان دیگری که به این سبک کار می کردند می توان از یاکُف آگام ، جوزف آلبرز ، ماکس بیل ، راینهارت و نقاشان گروه صفر که شامل ماک ، پین و یوکر می شدند.

طلوع ، بریجیت رایلی ، 1975 میلادی ، سبک : اپ آرت

اثری از یاکف آگام ، سبک اپ آرت