سوزن

سوزن

سوزن ها یکی از اولین ابزارهایى هستند که توسط بشر ساخته شده و تا به امروز نیز استفاده می شوند. سوزن ها در انواع مختلف ساخته شده و از هر کدام برای دوخت بخصوصی استفاده می شود. زمانی که انواع سوزن را بشناسیم و موارد مصرف هر کدام را بدانیم می توانیم کار مورد نظر را صحیح تر و سریع تر به پایان برسانیم.

به طور کلی سوزن ها نباید قابل انعطاف باشند. سوزن ها دارای مشخصات و خصوصیات مخصوص به خود هستند که عبارتند از :

• شکل

سوزن ها بنا بر مصارف مختلف در فرم هاى منحنى و راست ساخته می شوند. به عنوان مثال در ماشین هاى معمولى دوخت به علت حرکت عمودى سوزن ، از سوزن راست ؛ و در ماشین بخیه کور به دلیل حرکت افقى ، از فرم سوزن بصورت منحنى استفاده می شود.

• اندازه

منظور از اندازه سوزن ، فاصله بین انتهاى سوزن تا مرکز سوراخ سوزن می باشد که هنگام انتخاب سوزن باید آن را مد نظر قرار داد.

• نمره

به اندازه قطر ساقه سوزن که در قسمت بالای چشمی سوزن تعیین می شود «نمره سوزن» گفته می شود.
به طور کلی ، سوزن ها بر حسب دو نوع سیستم آمریکایی و انگلیسی طبقه بندی می شوند. در سیستم آمریکایی سوزن ها از شماره 8 تا 19 و در سیستم انگلیسی از شماره 60 تا 120 شماره گذاری شده اند. در هر سیستم پایین ترین شماره نمایانگر باریک ترین قطر سوزن و مناسب برای پارچه های سبک و ظریف بوده و بالاترین شماره نمایانگر قطورترین سوزن و مناسب برای پارچه های سنگین و ضخیم می باشد.

• چشمی سوزن

چشمی اغلب سوزن ها به شکل چهارگوش و با گوشه ‏هاى منحنى است. قطر چشمی معمولا در حدود 40 درصد قطر ساقه آن است. سوزن هاى با چشمی بزرگتر از حد معمول براى گلدوزى با ماشین به کار گرفته می ‏شود.

• نوک سوزن

نوک سوزن باید بدون اینکه در پارچه ، پارگى و یا صدمه ایجاد کند ، به راحتى وارد پارچه شود. بطور معمول سوزن هایی با نوک گرد و ظریف براى پارچه‏ هاى نازک و سوزن هاى با نوک درشت و گرد براى پارچه ‏هاى ضخیم به کار می ‏رود. 

انواع معروف سوزن عبارتند از : سوزن بیتوین ، تاپستری ، چنایل ، دارنینگ ، سوزن رفو ، شارپ ، کرول.