صریر

صریر

درون خلوت کروبیان عالم قدس   صریر کلک تو باشد سماع روحانی

صریر از جمله اصطلاحات رایج در خوشنویسی است و منظور از آن صدایی است که هنگام حرکت قلم بر کاغذ به خصوص هنگام نوشته شدن حروف کشیده ایجاد می شود. گاهی بعضی از اساتید با توجه به میزان امتداد صریر قلم هنرجویان در مورد درستی یا نادرستی حروفی که آنان می نویسند اظهار نظر می کنند.

در گذشته برای دبیران دیوان ، قلم های محکم و در اصطلاح گوشت دار انتخاب می کردند تا با ایجاد صدای بیشتر هنگام نوشتن شکوه و حشمت آن ها و طبعا دیوان شاه افزون تر شود. چنان که در نوروزنامه چنین آمده است : « گفت آن قصب که با نیرو برد دبیران دیوان را شاید که قلم به قوت رانند تا صریر آرد و نبشتن ایشان را حشمت بود.»

شاعران ، از صریر قلم در اشعار خود معمولا به نفخ صور اسرافیل ، نغمه آلات موسیقی و گاهی نیز آن را ناله قلم نام برده اند. به عنوان مثال جامی در هفت اورنگ خود چنین آورده است :

بشنو ای گوش بر فسـانه عشق       از صـریر قـلـم ترانه عشـــق
بانگ صریر از قلـم سحــر کار        خاست که بسم الله دستی بیار