ویلهلم

«ویلهلم آگوست لودویگ ماکسیمیلیان فردریش / Wilhelm August Ludwig Maximilian Friedrich» یا ویلهلم متولد 25 آپریل 1806م. پسر دوم «فردریش ویلهلم / Friedrich Wilhelm» و شاهدخت «ماری / Marie» از «بادن / Baden» پس از سرنگونی برادر خود «کارل دوم / Karl II» در سال 1830م. به مقام سلطنت در برانشوایگ رسید. ویلهلم پس از مرگ پدرش در سال 1815م. تحت قیومت «جرج چهارم / George IV» پادشاه انگلستان بود و در سال 1823م. به درجه سرگردی در ارتش «پروس / Prussia» رسید. هنگامی که برادرش کارل دوم در سال 1830م. با شورشی انقلابی مواجه شد ویلهلم موقتا دولت را به دست گرفت و یک سال بعد مجلس با نشستی وی را به طور دائم دوک برانشوایگ معرفی کرد.

در سال 1866م. برانشوایگ به کنفدراسیون آلمان شمالی به رهبری پروس پیوست و روابط ویلهلم و پروس به تیرگی گرائید. علت تیرگی روابط آنها این بود که پروس «ارنست آگوست / Ernst August» وارث تاج و تخت «هانوفر / Hannover» و نزدیک ترین خویشاوند ویلهلم را به علت ادعای دوک «کامبرلند / Cumberland» بر هانوفر به رسمیت نشناخت. ویلهلم که فعالیت های تجاری دولت را به وزرا سپرده بود و بیشتر وقت خود را در املاک شخصی سپری می کرد در تاریخ 18 اکتبر 1884م. درگذشت و تمام دارایی خود را به دوک کامبرلند بخشید. مرگ وی باعث ایجاد بحرانی در قانون اساسی برانشوایگ شد و تا زمان پیوستن ارنست آگوست، پسر ولیعهد هانوفر به عنوان دوک برانشوایگ ادامه داشت.

ویلهلم