ویلهلم یکم

«ویلهلم یکم / Wilhelm I» فرزند «فردریش دوم / Friedrich II» و همسرش شاهزاده «ماری / Marie» دختر «جرج دوم / George II» پادشاه بریتانیای کبیر، متولد 3 ژوئن 1743م. پس از مرگ پدرش از 1785م. تا 1803م. با عنوان «ویلهلم نهم / Wilhelm IX» و بین سالهای 1803م. تا 1806م. و نیز 1813م. تا 1821م. با عنوان ویلهلم یکم امیر «هسن-کسل / Hesse-Kassel» بود.

پدر ویلهلم یکم در سال 1747م. خانواده خود را رها کرد و به مذهب کاتولیک گروید و در سال 1755م. ازدواج خود را به طور رسمی باطل نمود. پدربزرگ ویلهلم پادشاهی تازه «هاناو / Hanau» را به عروس و نوه هایش اعطا کرد تا ویلهلم یکم تحت سلطنت مادرش شاهزاده حاکم هاناو شده و به همراه دو برادر کوچکترش در این شاهزاده نشین ساکن شود. با مرگ پدر ویلهلم یکم در 31 اکتبر 1785م. ویلهلم حاکم هسن-کسل شد.

در سال 1803م. ویلهلم موفق شد به مقام انتخاباتی خود که در امپراتوری روم مقدس ارزش داشت دست یابد که تا 1806م. با فروپاشی امپراتوری روم این مقام پابرجا بود. پس از انحلال روم، مخالفت ویلهلم با کنفدراسیون راین و جنگ پروس با فرانسه در سال 1806م. ویلهلم علیرغم آماده سازی ارتش پادشاهی خود را بی طرف اعلام کرد و پس از شکست پروس ناپلئون سرزمین وی را اشغال کرد. ارتش فرانسه در 1 نوامبر 1806م. به سمت کسل حرکت کرد و ویلهلم ابتدا به «هولشتاین / Holstein» و سپس به «پراگ / Prague» گریخت و سرزمین های اجدادی وی به «وستفالن / Westphalen»، قلمرو نوظهور که توسط ناپلئون در جنوب کشور ایجاد شده بود اضافه شد. این بخش تا سال 1806م. تحت حکومت ارتش فرانسه و از سال 1810م. تا 1813م. به دوک «فرانکفورت / Frankfurt» تعلق داشت.

در سال 1813م. با ترمیم آلمان ویلهلم یکم در 21 نوامبر به هسن-کسل بازگشت و مجددا تاج پادشاهی را بر سر گذاشت و اصلاحاتی که در دوران ناپلئون ایجاد شده بود لغو کرد. وی در 27 فوریه 1821م. در سن 77 سالگی درگذشت و فرزندش «ویلهلم دوم / Wilhelm II» جانشین وی شد.

ویلهلم یکم