سبد خرید شما خالی است
اومبرتوی یکم
زیرگروه اومبرتوی یکم
اومبرتوی یکم
اومبرتوی یکم با نام کامل «اومبرتو رانیِری کارلو امانوئل جیووانی ماریا فردیناندو ایگوئینو دی ساوویا» از تاریخ 9 ژانویه 1878 تا 29 ژوئیه 1900 میلادی پادشاه ایتالیا بود.
وی در تاریخ 14 مارس 1844 م. در شهر تورین در خانواده ای سلطنتی به دنیا آمد. والدین او پادشاه ویکتور امانوئل دوم و آدلاید بودند. او بدون عشق و محبت پرورش یافت و به عنوان ولیعهد هیچ آموزشی در سیاست از پدر خود ندید. او بسیار مطیع و وفادار تربیت شده بود حتی قبل از حرف زدن در حضور پدر باید دست وی را به عنوان کسب اجازه می بوسید. اومبرتو همانند پدرش، مردی کم سواد و بی علاقه به ادبیات و هنر و برخلاف پدرش مردی محافظه کار و علاقه مند به تقویت ارتش و سیاست خارجی بود. او کوچکترین ناآرامی را تحمل نمی کرد و در این راستا به ارتش دستور داده بود که تظاهرات نسبتا آرام 29 آگوست سال 1898 کارگران در میلان را به توپ ببندند که باعث کشته شدن جمع کثیری از مردم شد. این کشتار باعث برانگیخته شدن آنارشیست ها گردید و در نهایت به ترور پادشاه انجامید. او به دست گائتانو برشچییک آنارشیست ایتالیایی ـ آمریکایی کشته شد. برشچیک گفته بود که انتقام خون کارگران میلان را گرفته است. در آن زمان که مجازات اعدام در ایتالیا لغو شده بود ، برشچیک به حبس ابد محکوم گردید اما در تاریخ بیست و دوم ماه می 1901 م. اعلام شد که وی در زندان خودکشی کرده است. البته شایعاتی مبنی بر این که نگهبانان زندان او را کشته اند نیز وجود دارد.
اومبرتو در 9 اوت سال 1900 در كنار پدرش ویكتور امانوئل دوم در پانتئون به خاک سپرده شد.
اومبرتوی یکم پادشاه ایتالیا