فردریش فرانتس یکم
زیرگروه فردریش فرانتس یکم
فردریش فرانتس یکم
«فردریش فرانتس یکم / Friedrich Franz I» فرزند دوک «لوئیز / Louis» از «مكلنبورگ-شوورین / Mecklenburg-Schwerin» و همسرش «شارلوت سوفی / Charlotte Sophie» از «ساكس-كوبورگ-سالفلد / Saxe-Coburg-Saalfeld» متولد 10 دسامبر 1756م. بود که پس از مرگ عموی خود «فردریش دوم / Friedrich II» از 1785م. تا 1815م. به عنوان دوک و از 1815م. تا 1837م. به عنوان دوک بزرگ بر مكلنبورگ-شوورین حکمرانی می کرد.
فردریش در ابتدای حکمرانی آخرین روستاهای این دوک نشین را که که از سال 1731م. و پس از انحلال رایش یکم به دستور «کارل لئوپولد / Karl Leopold» از سرزمین وی جدا و به پروس الحاق شده بود، از این پادشاهی آزاد کرد. وی اختلافاتش با «روستوک / Rostock» را نیز حل و فصل کرد و حقوق ویژه ای برای این شهر در نظر گرفت که تا سال 1918م. پابرجا ماند.
فردریش ابتدا در جنگ های ناپلئونی سرزمین خود را بی طرف نگه داشت اما وقتی نیروهای ائتلاف چهارم در نبرد «ینا / Jena» و «اورستت / Auerstedt» در سال 1806م. شکست خوردند سربازان فرانسوی در همین سال سرزمین وی را اشغال کردند. یک سال بعد در ژوئیه 1807م. تزار روسی «الکساندر یکم / Alexander I» توانست پس از ملاقات دیپلماتیک با ناپلئون مكلنبورگ-شوورین را مجددا احیا کند مشروط بر این که این دوک نشین به کنفدراسیون راین (کنفدراسیونی متشکل از 16 ایالت آلمانی زبان تابع امپراتوری اول فرانسه) بپیوندد. با این شرط فردریش در تاریخ 22 مارس 1808م. به عنوان آخرین شاهزاده آلمانی به این کنفدراسیون پیوست.
پس از آن که فردریش دعوت الکساندر یکم مبنی بر جنگ علیه ناپلئون را دریافت کرد به عنوان اولین شاهزاده آلمانی در 14 مارس 1813م. از کنفدراسیون راین جدا شد. چند روز بعد در 26 مارس مردم را مسلح کرد و در ماه های بعد نیروهایش به اتفاق سازمان های داوطلب به جنگ با فرانسه رفتند. پس از این که در 1813م. جنگ آلمانی ها و فرانسوی ها در «روستوک / Rostock» درگرفت فردریش مجبور به گریز از مکلنبورگ شد و خیلی زود با برطرف شدن خطر فرانسوی ها به سرزمینش بازگشت. در 12 نوامبر 1813م. آخرین سرباز فرانسوی خاک مکلنبورگ را ترک کرد و نیروها به مکلنبورگ بازگشتند اما در سال 1815م. با انتشار خبر بازگشتن ناپلئون سپاه فردریش برای جنگ به پاریس رفت و تا ماه دسامبر به مکلنبورگ بازنگشت. در همین سال کنگره وین تشکیل شد و به فردریش لقب دوک بزرگ اعطا شد اما تقاضای وی برای تشکیل امپراتوری آلمان و گسترش قلمروی مکلنبورگ-شوورین مورد توجه قرار نگرفت.
وی در کنار سالها مبارزه برای سرزمینش برای اجرای عدالت، اصلاح سیستم آموزش و کلیسا تلاش کرد. فردریش فرانتس تنها شاهزاده آلمانی بود که برای حقوق یهودیان مبارزه بسیار کرد. وی در نهایت بر اثر کهولت سن و بیماری ریوی در 1 فوریه 1837م. درگذشت و نوه او «پاول فردریش / Paul Friedrich» جانشین او شد.
فردریش فرانتس یکم