الیزا بناپارت و فلیچه باچیوکی

الیزا بناپارت با نام کامل «Maria Anna Elisa Bonaparte Baciocchi Levoy/ ماریا آنا الیزا بناپارت باچیوکی لووی» شاهزاده فرانسوی و خواهر ناپلئون بناپارت بود. وی با انتصاب برادرش شاهزاده لوکا و پیومبینو (1814-1805) ، دوشس بزرگ توسکانی (1814-1989) شد.

الیزا بناپارت

الیزا در تاریخ 3 ژانویه 1777 میلادی در آژاکسیو فرانسه به دنیا آمد و چهارمین فرزند خانواده بود. در سال 1784 م. برای تحصیل به پاریس رفت. به دنبال انقلاب فرانسه ، در 16 آگوست 1792 ، موسسات وابسته به طبقه اشراف تعطیل شدند و الیزا مجبور شد دوباره به محل تولد خویش بازگردد. در حدود سال 1795 م. ، خانواده بناپارت به مارسی نقل مکان کردند. در آنجا الیزا با فلیچه باچیوکی نجیب زاده اهل جزیره کرس (که بعداً نام خانوادگی Levoy را پذیرفت) آشنا شد و در حدود 5 مه 1797 میلادی با وی ازدواج کرد. باچیوکی در نوامبر 1800 به عنوان دبیر سفیر دربار سلطنتی اسپانیا منصوب شد و به مادرید نقل مکان کرد ، در حالی که الیزا در فرانسه ماند. باچیوکی در سال 1802 به سرهنگ ارتش ، در 1804 به سرتیپ و در 1809 به سرلشکر ارتقا یافت. وی همچنین در سال 1804 به عنوان سناتور و در سال 1805 به عنوان شاهزاده سلطنتی منصوب شد.

در 19 مارس 1805 ، ناپلئون به الیزا سلطنت پیومبینو را اعطا کرد. قلمرویی که چند سال تحت مالکیت فرانسه بود و به دلیل مجاورت با البا و جزیره کرس مورد توجه استراتژیک ناپلئون بود. بدین ترتیب فیلیچه و الیزا عناوین شاهزاده و پرنسس پیومبینو را به خود اختصاص دادند.در 3 مارس 1809 م. ، ناپلئون به عنوان بخشی از پیمان فونتن بلو ، منطقه دوک نشین بزرگ توسكانی را تحت تسلط خود درآورد و الیزا را به عنوان دوشس بزرگ تمام توسكانی برای حکمرانی انتخاب كرد.

در سال 1813 م. پس از لشکر کشی به روسیه با ائتلاف متحدان روبرو شد. الیزا نیز مجبور شد به عنوان دوشس بزرگ توسکانی به نفع دوک بزرگ فردیناند سوم کناره گیری کند و توسکانی را به مقصد لوکا ترک کند.

ناپلئون در تاریخ 13 آوریل 1814 به موجب پیمان فونتین بلو به البا تبعید شد ؛ الیزا نیز در 25 مارس دستگیر و در قلعه نظامی واقع در برنو زندانی شد. او در اواخر ماه آگوست آزاد شد و اجازه یافت با عنوان کنتس کمپینیانو به همراه شوهرش در تریسته بماند. الیزا سرانجام در 7 اوت در سن 43 سالگی بر اثر یک بیماری مهلک درگذشت و در کلیسای سن پترونیو بولونیا به خاک سپرده شد.

باچیوکی نیز بعد از مرگ الیزا به بولونیا رفت و در تاریخ 27 آوریل 1841 در سن 78 سالگی چشم از جهان فرو بست.

فلیچه باچیوکی همسر الیزا بناپارت