سبد خرید شما خالی است
لوکا و پیومبینو
لوکا و پیومبینو
قلمرو شاهزاده نشین لوکا و پیومبینو در ژوئیه 1805 م. توسط ناپلئون اول برای خواهر محبوبش الیزا بناپارت ایجاد شد. این ایالت در شبه جزیره مرکزی ایتالیا (ایتالیای کنونی) واقع بوده است.
پرچم قلمرو شاهزاده نشین لوکا در سال های 1805 تا 1809 میلادی
این ایالت نتیجه الحاق شاهنشاهی لوکا (حدود 22 ژوئن 1805) ، جمهوری سابق لوکا که از اواخر سال 1799 توسط فرانسه اشغال شده بود و قلمرو شاهزاده نشین باستانی پیومبینو. این قلمرو ها با هم ادغام شده و تحت یک سلطنت واحد اداره می شدند. الیزا بناپارت شاهزاده خانم و حاکم پیومبینو و لوکا بود و همسرش فلیچه باچیوکی عنوان افتخاری شاهزاده پیومبینو را دریافت کرد.
ناپلئون با تأسیس شورای ایالتی و نوشتن قانون اساسی در تاریخ 22 ژوئن 1805 م. از شاهزاده الیزا حمایت کرد و به عمل خود وجهه قانونی بخشید. قلمرو شاهزاده نشین فرانک فرانسه را به عنوان واحد پول خود پذیرفت ، اگرچه تعداد کمی سکه محلی نیز ضرب شد.
در 3 مارس 1809 م. ، ناپلئون به عنوان بخشی از پیمان فونتن بلو ، منطقه دوك نشین بزرگ توسكانی را تحت تسلط خود درآورد و الیزا را به عنوان دوشس بزرگ تمام توسكانی برای حکمرانی انتخاب كرد. در سال 1814 ، ارتش شاهنشاهی اتریش لوکا را اشغال کرد و با سقوط ناپلئون کنترل فرانسه بر این منطقه پایان یافت. همچنین منطقه دوک نشین توسکانی نیز به وضعیت قبلی بازگردانده شد.