فرانچسکو یکم
فرانچسکو یکم
«فرانچسکو گنارو جوزپه / Francesco Gennaro Giuseppe» یا فرانچسکو یکم فرزند «فردیناند یکم / Ferdinand I» و «ماریا کارولین / Maria Carolina» متولد 19 آگوست 1777م. بود که از 1806م. تا 1814م. پادشاه سیسیل و از 1825م. تا 1830م. پادشاه دوسیسیل بود. فرانچسکو پسر اول فردیناند و برادرزاده «ماری آنتوآنت / Marie Antoinette» و «لویی شانزدهم / Louis XVI» آخرین پادشاه و ملکه فرانسه قبل از جمهوری اول این کشور بودند.
با فرار فردیناند به همراه خانواده از ناپل به سیسیل در سال 1806م. و با تصویب قانون اساسی جدید فردیناند از هر گونه قدرت محروم و فرانچسکو در سال 1812م. به سلطنت منصوب شد. در سقوط ناپلئون یکم پدرش به ناپل بازگشت و قانون اساسی سیسیل را سرکوب کرد و در سال 1816م. پادشاهی خود را در پادشاهی دوسیسیل گنجاند و فرانچسکو عنوان احیا شده دوک «کالابریا / Calabria» را به دست گرفت. زمانی که فرانچسکو وارث تاج بود عقاید لیبرال را قبول می کرد و با روحیه ای دوستانه با انقلاب 1820م. و قانون اساسی جدید برخورد می کرد.
با رسیدن به سلطنت در سال 1825م. او سیاستی محافظه کارانه را دنبال کرد و در حکومت که به پلیس و افراد مورد علاقه سپرده شده بود کمی مشارکت کرد. در طول سلطنت وی تنها تنها جنبش انقلابی در سال 1828م. رخ داد که توسط «مارکیز دلکاررتو / Marquis Delcarretto» لیبرال سابق سرکوب شد. در دوران سلطنت فرانچسکو پاداش لیاقت به فعالان مدنی تصویب شد.
فرانچسکو در 8 نوامبر سال 1830م. در سن 53 سالگی درگذشت و فرزندش «فردیناند دوم / Ferdinanad II» جانشین وی شد.
فرانچسکو (یا فرانسیس) یکم