لئو دوازدهم

پاپ لئو دوازدهم از تاریخ 1823 تا زمان مرگش در سال 1829 میلادی رهبر کلیسای کاتولیک رم بود. نام کامل وی «آنیبال فرانچسکو کلمنته ملکوره جیرولامو نیکولا دلا جنگا / Annibale Francesco Clemente Melchiorre Girolamo Nicola della Genga» بوده است.

دلا جنگا در تاریخ 2 آگوست 1760 میلادی در خانواده ای اصیل در جنگا (شهر کوچکی در استان آنکونای فعلی) که در آن زمان بخشی از ایالات پاپی بود متولد شد. او از سال 1773 تا 1778 م. در رشته الهیات به تحصیل پرداخت. در سال 1783 م. كه تحصیلات خود را در آکادمی کلیسایی پاپتیکال آغاز كرد و سرانجام در تاریخ 14 ژوئن 1783 م. به عنوان کشیش منصوب شد.

دلا جنگا به عنوان سفیر پاپ در سوئیس خدمت کرد. در سال 1793 م. وی عنوان اسقف اعظم را دریافت کرد و پس از انتصاب در سال 1794 م. در رم تقدیس شد.
او در حدود ده سال و یا کمی بیشتر از عمر خود را در آلمان گذراند؛ چندین ماموریت دشوار به او سپرده شد ، که باعث شد وی با دادگاه های درسدن ، وین ، مونیخ و وورتمبرگ و همچنین ناپلئون اول فرانسه در تماس باشد. وی متهم به بی نظمی در امور مالی بوده و زندگی خصوصی پر حرف و حدیثی داشت. بنا به گفته بعضی دارای سه فرزند نامشروع در آلمان بوده است.

پس از برانداختن ایالات پاپی توسط ناپلئون در سال 1798 میلادی ، او چند سال در صومعه مونتچیلی زندگی کرد و خود را با موسیقی و شکار پرندگان سرگرم کرد.

در سال 1814 م. دلا جنگا برای رساندن پیام تبریک پاپ پیوس هفتم به لوئی هجدهم فرانسه پس از استقرا مجدد وی انتخاب شد .در تاریخ 9 مه 1820 م. بود که پاپ پیوس هفتم مقام فاخر اسقف اعظم رم را به وی اعطا کرد. بعد از مرگ پاپ پیوس هفتم در سال 1823 م. علیرغم مخالفت فرانسه دلا جنگا در تاریخ 28 سپتامبر 1823 م. با نام لئو دوازدهم به عنوان پاپ انتخاب شد. او در این زمان 63 سال داشت و اغلب در بیماری به سر میبرد. او پس از تاج گذاری بیمار شد اما پس از بهبودی ، در انجام کار خود استقامت شگفت انگیزی از خود نشان داد. خود را وقف کار خود کرد و در شیوه زندگی ساده بود.
سرانجام در تاریخ 5 اکتبر 1823 م. لئو دوازدهم تاج پادشاهی ایالات پاپی را بر سر نهاد که این کار توسط کاردینال فابریزیو رافو به انجام رسید.

او رهبری به شدت محافظه کار بود و سعی داشت شرایط جامعه را تغییر داده و دستورات قدیمی را برگرداند و برای این منظور حداکثر قدرت خود را به کار برد. یکی از قوانین جنجالی او قانونی بود که یهودیان را از داشتن مالکیت منع کرده و آن ها را مجبور به فروش در کوتاه ترین زمان ممکن میکرد. وضعیت اقتصادی ایالات پاپی در زمان حاکمیت وی بسیاربد بود و نارضایتی گسترده ای را در کشورهای پاپ برانگیخت.

لئو دوازدهم در تاریخ 10 فوریه 1829 م. در سن 68 سالگی در اثر بیماری درگذشت و پنج روز بعد در کلیسای سن پیترو به خاک سپرده شد. در تاریخ 5 دسامبر 1830 م. بقایاس جسد وی به محراب پاپ لئو اول منتقل و دفن گردید.

پاپ لئو دوازدهم