کارل سیزدهم

چارلز یا کارل سیزدهم فرزند آدولف فردریک و لوئیزا اولریکا پروس متولد 7 اکتبر 1748 م. از سال 1809 م. پس از برکناری گوستاف چهارم و در سال 1814 م. پس از کریستیان هشتم تا انتهای عمر خود یعنی سال 1818 م. پادشاه کشور سوئد و نروژ بود.

کارل سیزدهم که در 60 سالگی به عنوان پادشاه معرفی شده بود از نظر سلامت جسمی در وضعیت مناسب به سر نمی برد. از این رو تلاش برای اعطا قدرت بیشتر به سلطنت به علت عدم اطمینان به سلامت وی بی ثمر ماند و قانون اساسی تازه ای تصویب شد که دخالت شاه را در سیاست محدود تر ساخت. همچنین این ناتوانی و عدم اطمینان باعث جستجو برای وارث جدید شد.

اولین انتخاب یک شاهزاده دانمارکی به نام کارل آگوست بود. اما وی چند ماه پس از از ورود به کشور درگذشت. این رویداد باعث شد تا یکی از ژنرال های ناپلئون به نام ژان بابتیست برنادت به عنوان جانشین وی انتخاب شود که به محض ورود به سوئد در سال 1810 م. دولت را در دست گرفت.
با این که از سال 1814 م. کارل سیزدهم به عنوان پادشاه نروژ نیز معرفی شد اما ریاست جلسات دولت و رسیدگی به امور بر دوش ولیعهد ژان برنادت بود و او فقط نام پادشاه را یدک می کشید. وضعیت کارل سیزدهم روز به روز رو به وخامت گذاشت تا این که وی حافظه خود را از دست داد تا در جلسات دولت فقط ساکت و نظاره گر باشد. او در نهایت در سال 1818 م. بدون وارث طبیعی درگذشت و برنادت جانشین وی شد.

کارل سیزدهم پادشاه کشور سوئد