دوران استعمار بریتانیا

آفریقای جنوبی در طی دوران تحت استعمار کشور های مختلف قرار گرفته است. کمپانی هند شرقی هلند به مدت بیست و یک سال در دماغه امید نیک آفریقای جنوبی دایر بود و در سال 1652 میلادی برای تسهیل کشتیرانی از خاک هلند به هند شرقی یک ایستگاه کشتیرانی در این دماغه تأسیس کرد و بدین ترتیب مهاجرت اروپاییان به آنجا رونق گرفت. این کمپانی در سال 1798 م. به دلیل زیان و ضرری که از جنگ میان انگلیس و هلند در گرفت دید منحل شد و بدین ترتیب امپراطوری بریتانیا توانست به تدریج بخش های مختلف آفریقای جنوبی را به تصرف خود درآورد.

بریتانیا برای جلوگیری از چیرگی فرانسه بر منطقه ایستگاه کشتیرانی را فتح کرده و به صورت رسمی، هلند در ۱۸۰۶ م. مالکیت انگلستان بر آن را به رسمیت شناخت. در دهه بیست قرن نوزدهم، مهاجرت انگلیسی ها به این منطقه افزایش یافت. این امر باعث شد که هلندی ها و هلندی زبان های که به نام بوئر شناخته می شدند به سمت شمال مهاجرت کنند و جمهوری های مستقل خود را تأسیس کنند. در طی این جریان ها درگیری های زیادی بین آن ها با بریتانیایی ها و بوئرها بوجود آمد اما سرانجام بوئرها توانستند دو جمهوری که نسبت به سایر دولت هایشان عمر بیشتری داشت، تأسیس کنند. بریتانیا دو بار با بوئر ها وارد جنگ شد. در جنگ اول (1880 تا 1881 م.) ، بوئرها با تاکتیک هایی مناسب با شرایط محلی مقاومت کردند مثلاً بوئرها با لباس های خاکی که همرنگ با زمین استتار میکردند در حالی که یونیفرم های بریتانیایی ها به رنگ قرمز روشن بود و باعث میشد که هدف آسانی برای تیراندازان بوئری باشند. در جنگ دوم بوئر (1899 تا 1902 م.)  بریتانیا بدون لباس های قرمز و با تعداد نفرات بیشتر جنگ را از سر گرفت و علیرغم مقاومت بوئرها عاقبت بریتانیا پیروز شد وتوانست هر دو جمهوری را فتح کند و تحت سلطه خود در آورد. جنگجویان بوئری از تلاش خود دست نکشیده و به نبردهای چریکی روی آوردند سرانجام انگلستان مجبور شد طی قراردادی در تاریخ 31 مه 1910 میلادی اتحادیه آفریقای جنوبی را به عنوان بخش مشترک المنافع تشکیل دهد. این گونه بود که استعمارگران انگلیس، سال ها بر آفریقای جنوبی مسلط شدند و سیاه پوستان را به بردگی کشاندند.

سرانجام در تاریخ ۳۱ مه ۱۹۶۱، در اتحادیه اعلام جمهوری شد و جمهوری آفریقای جنوبی از اتحادیه کشورهای همسود خارج گردید.

سرباز های بوئری در جنگ دوم (1899 تا 1902 م.)