توضیحات
کتاب آثار گنجینه زیویه
آثار گنجینه زیویه
چکیده ای از پیشگفتار کتاب:
نخستین کاوشهای غیرمجاز که در نوشته های مختلف باستان شناختی از جمله در مقاله آقای غلامرضا معصومی «باستان شناس» در کتاب دوجلدی 80 سال باستان شناسی ایران نشرپازینه 1391،قطع رحلی، 1276 ص) آمده است مربوط به ژان گوده سیاح فرانسوی در زمان آغا محمد خان قاجار است:
چگونه در حفریات قاچاق «... آشکارا زمین ها را می کندند و سفال ها را به یهودیان می فروختند ...» در دوره فتحعلی شاه هم طبق نوشته فووریه:
«شاهان قاجار به آثار تاریخی و عتیقه بی اعتناء بودند، ...»
سپس مارسا دیولافوآ همراه همسرش (باستان شناس فرانسوی) در سالهای 1884-5 در شوش به کاوشهای باستان شناسی پرداخت و نفیس ترین اشیاء هنری کهن شوش را بدون اطلاع دولت ایران به موزه لوور پاریس منتقل کرد. دربار ایران ارزش اشیاء را دریافت و به دولت فرانسه اعتراض کرد. دیولافوا با تمهیداتی که به کاربرد ناصرالدین شاه را به پاریس دعوت کرد. بازدید از اشیاء ایران در موزه لوور (1889) باعث گردید که نخستین قرارداد کاوشهای باستانشناسی در تاریخ سوم ماه مه 1895 مطابق با 16 ذیقده 1312 قمری بین ناصرالدین شاه و دولت فرانسه منعقد شود به ترتیبی که کلیه حفاری های باستان شناسی در ایران به فرانسوی ها واگذار گردید. پس از مرگ ناصرالدین شاه ، مظفرالدین شاه در 14 ربیع الثانی 1318 قمری (11 اوت 1900) امتیاز حفاری را مجدداً به فرانسوی ها واگذار نمود...