فردریش ویلهلم سوم

«فردریش ویلهلم سوم / Friedrich Wilhelm III» از خاندان «هوهنزولر / Hohenzollern» فرزند فردریش ویلهلم دوم و شاهدخت «فردریکا لوئیز / Frederica Louisa» از «هسه-دارمشتات / Hesse-Darmstadt» متولد 3 آگوست 1770م. در 16 نوامبر 1797م. پس از درگذشت پدرش تا 7 ژوئن 1840م. و در دوره سخت جنگ های ناپلئون بر پروس سلطنت می کرد. فردریش ویلهلم به محض رسیدن به سلطنت با کاهش هزینه های دستگاه سلطنت، برکناری وزرای پدرش و اصلاح ظالمانه ترین سوء استفاده ها از مقام های دولتی، نشان داد که در اصلاح امور جدی است. اما بی اعتمادی وی نسبت به وزرا و نحوه عملکرد آنها باعث شد بسیاری از نقش هایی که به کسی محول نکرده بود، خود بر عهده بگیرد. انزجار فردریش ویلهلم از هرج و مرج اخلاقی دربار پدرش چه از لحاظ دسیسه های سیاسی و چه از لحاظ انحرافات جنسی باعث بروز رفتاری صحیح و اخلاقی از وی و بازگرداندن حقانیت اخلاقی به خاندان وی شد. این بیزاری تا جایی پیش رفت که پروژه پر زرق و برق مجسمه سازی که توسط پدرش شروع شده بود را متوقف کند.

فردریش ویلهلم و مشاورانش در ابتدا سعی کردند تا سیاستی بی طرف در جنگ های ناپلئون اتخاذ کنند و توانستند از شرکت در ائتلاف سوم در سال 1805م. خودداری کنند. اما در نهایت فردریشت تحت نگرش های سیاسی همسرش که حزب طرفدار جنگ با فرانسه را رهبری می کرد قرار گرفت و در اکتبر 1806م. وارد جنگ شد. در 14 اکتبر 1806م. در نبرد «ینا-اورستود / Jena-Auerstädt» نیروهای فرانسوی توانستند شکست تحقیر آمیزی به نیروهای پروسی تحمیل کنند تا ارتش این کشور سقوط کرده و برلین به اشغال ناپلئون درآید. پس از این شکست پروس فردریش ویلهلم به «ممل / Memel» در پروس شرقی گریخت تا میهمان امپراتور «الکساندر اول / Alexandre I» از روسیه باشد. اما الکساندر هم از ناپلئون شکست خورد و در شهر «تیلسیت / Tilsit» پروس و روسیه با فرانسه صلح کردند. ناپلئون به شدت با پروس شکست خورده برخورد کرد. علاوه بر پرداخت هزینه های نظامی ارتش فرانسه در اشغال سرزمین های پروس، این کشور بخش های بزرگی از قلمرو خود را در لهستان امروزی از دست داد. اما در سال 1813م. و به دنبال شکست ناپلئون در روسیه از الکساندر اول، فردریش ویلهلم علیه فرانسه شورید و با روسیه پیمان اتحاد امضا کرد. در این هنگام برلین همچنان تحت اشغال فرانسه قرار داشت. سربازان پروس که در راس خود پادشاه فردریش، الکساندر یکم و پادشاه «فرانسیس / Francis » را می دیدند نقشی اساسی در شکست نیروهای فرانسوی داشتند. پس از این پیروزی و در کنگره وین وزرای فردریک ویلهلم موفق به باز پسگیری تقریبا تمام سرزمین های از دست رفته پروس شدند.

فردریش مصمم بود که کلیساهای پروتستان ها را متحد کرده، مراسم مذهبی، سازماندهی و حتی معماری آنها را یکدست کند. هدف بلند مدت پادشاه داشتن کنترل سلطنتی کاملا متمرکز بر کلیساها بود که با مخالفت های عمده ای مواجه شد. از جمله لوتری های قدیمی که از پیوستن به کلیسای جامع خودداری کرده و حاضر به ترک یا تغییر رفتار مذهبی خود نبودند. پادشاه با زور نظامی بر پیشروی هدف خود در برابر اقلیت سرسخت لوتری مبادرت ورزید و بسیاری از مخالفان را زندانی، تبعید و کلیسای آنان را مصادره کرد. در نتیجه این رفتار بسیاری از لوتری ها از آلمان به ایالات متحده، استرالیا و کانادا مهاجرت کرده و فرقه های مذهبی جدیدی پدید آوردند. تلاش های سلطنت برای اتحاد و تحت کنترل در آوردن مذهب در تاریخ آلمان بی سابقه بود تا در نهایت فردریش ویلهلم توانست بر تنش های موجود چه در سطح کلیسا و چه در سطح دولت غلبه کرده و کلیسای جامع را ایجاد کند و خود به عنوان اسقف اعظم بر آن نظارت داشته باشد.

فردریش ویلهلم سوم در تاریخ 7 ژوئن 1840م. بر اثر تب درگذشت و جسد وی در برلین به خاک سپرده شد. پسر بزرگ او فردریش ویلهلم چهارم به مقام پادشاهی در پروس رسید.

فردریش ویلهلم سوم